Theatertoernee

Na een try-out in intieme kring en een beperkte set in de Brusselse AB Club, ging de theatertoernee op schitterende wijze van start in ’s lands oudste en meest gerespecteerde CC: De Warande, Turnhout. Een stampvolle zaal beleefde er op 18 september 2004 een magische avond. Het urenlange schaven aan te debiteren literaire bindteksten en songs wierp duidelijk vruchten af. De theatervoorstelling tikte stevig aan dankzij een quasi perfecte mix van tekst en muziek. Yasmine zong toonvast en helder, citeerde, las fragmenten voor uit Yesterday’s Tomorrow en werd geruggesteund door een schitterende ploeg musici. Enige minpunt: het jammere feit dat de zangeres de oorspronkelijk voorziene podiuminvulling (met een balletdanseres en uitgewerkte choreografie als extra) niet aandurfde, waardoor de ‘aankleding’ van de show wat te beperkt bleef.

Het hele seizoen lang vulde Yesterday’s Tomorrow culturele centra doorheen Vlaanderen, met enkel in Hasselt een minder goede zaalbezetting. Daarnaast reisde een intimistische voorstelling met veel succes langs een slordige veertig bibliotheken en scholen. Hier lag de nadruk nog meer op het woord, met slechts een handvol akoestisch gebrachte nummers als muzikale voetnoot. Wie erbij was, keerde vaak een tweede keer terug.

Aan het einde van het eerste seizoen besloten zangeres Yasmine en haar management eenzijdig om alle akkoorden aangaande Yesterday’s Tomorrow te verbreken. Ze stelden daarbij boudweg dat het theateroptreden op 24 april 2005 het laatste zou zijn in zijn huidige vorm en dat Yasmine vanaf 30 april 2005 met een niet-Yesterday’s Tomorrow “concert” verder op tournee zou gaan.
De breuk kwam er omdat Yasmine -uiteindelijk slechts de uitvoerende zangeres in een project dat van A tot Z door Marc Hendrickx werd bedacht, en voor het overgrote deel door de auteur werd uitgewerkt: concept, boek, theatershowopzet en -teksten- alle eer voor het project naar zich toe wilde halen in de TV-Special die op til stond én natuurlijk ook omwille van de centen. Het succes van het hele concept had immers al duidelijk gemaakt dat Yesterday’s Tomorrow het bij aanvang verhoopte sterke tweede seizoen in de Vlaamse theaterzalen, bibliotheken en scholen zeker zou halen.

Voor een voldongen feit gesteld, restte auteur Marc Hendrickx geen andere keuze dan tegen deze onwaarschijnlijk groffe, en in het artistieke wereldje in Vlaanderen zelden of nooit eerder vertoonde ‘dolk in de rug’ actie een rechtszaak te plaatsen. U leest er meer over onder het desbetreffende titeltje.

Resultaat: in het seizoen 2005-2006 kon u Yasmine nog steeds in de Vlaamse culturele centra aan het werk zien met een Cohen-programma, en in de daaropvolgende zomer zelfs op enkele festivals, maar…
– De shows die ze bracht liepen onder de titel ‘Vandaag, het morgen van gisteren’.
– Muzikaal was de inhoud quasi identiek aan de shows van het vorige seizoen, doch vrijer qua interpretatie en dus verderaf van Leonard Cohen.
– De gezamenlijk uitgewerkte opbouw van de show bleef nagenoeg integraal behouden.
– Tekstueel was deze concertreeks echter waardeloos. Alle tussenteksten en inhoudelijke diepte verdwenen uit de show omwille van het aangehaalde dispuut. Dat Yasmine zelf tekstueel niet echt geweldig uit de hoek kwam om dit verlies op te vangen mag het understatement van het jaar heten.
– Het boek was niet langer verkrijgbaar op de shows.
– De appreciatie van het publiek was veel minder dan tijdens het vorige seizoen. CC De Werf in Aalst bijvoorbeeld, liep nog tijdens de pauze gewoon half leeg.
– Marc Hendrickx distantieert zich nadrukkelijk van deze schandelijke aanranding van zijn werk en -breder- van het totale gebrek aan eerlijkheid en integriteit van zangeres en management ten overstaan van de auteur én ten overstaan van Leonard Cohen, wiens werk hierdoor in veel minder gunstige omstandigheden aan het publiek gepresenteerd werd dan voorzien.

Ter gelegenheid van de Nederlandse release van het boek, met de schitterende CD van Henk Hofstede, gingen voorjaar 2006 een aantal presentaties en mini-optredens door in boekhandels en bibliotheken, waarbij de auteur zowel de figuur Leonard Cohen als het boek toelichtte, terwijl Henk Hofstede akoestisch een aantal nummers bracht, solo of met extra ondersteuning. Unieke, doodeerlijke avonden, waar het publiek met volle teugen van genoot.