Het hoofdstuk ‘Kuifje in San Juan’ en een hoop extra materiaal erbij wat door Marc niet gebruikt werd voor de biografie Muhammad Ali – Nog altijd de Grootste! wegens te zeer gelinkt aan het Belgische luik van de kamp Muhammad Ali – Jean-Pierre Coopman diende in 2009 als basis voor deze theaterproductie, waarvoor alle eer vooral regisseur/tekstbewerker Christophe Ameye toekomt. Oorspronkelijk voorzien om in het voorjaar te starten, verschoof de première van deze productie door allerlei problemen naar het najaar, in volle Den Derby periode. Waardoor Marc Hendrickx en Dirk Dobbeleers met alle werk rond twee grote producties tegelijk zaten.
Gelukkig was Christophe in topvorm en wist hij ook Karel Deruwe tot een absolute piekprestatie aan te zetten. !CoopmanCampioen! beleefde een ronduit unieke première: in een hangar van de firma Monument, op de plek waar Jean-Pierre Coopman nog eigenhandig stenen ‘kapte’ tot zijn boksloopbaan een hoge vlucht nam, werd een boksring opgericht en kwam heel Ingelmunster kijken naar vijf voorstellingen op rij. Het sfeervolle van de locatie werd nog extra benadrukt door het schenken van streekbier en hamburgers.
Vervolgens legde de theaterproductie een bijzonder mooi parcours af. Met net geen vijftig reisvoorstellingen slaagde !CoopmanCampioen! onverwacht goed in het lang niet makkelijke opzet om zoveel mogelijk aan te treden in locaties van weleer… Oude parochiehuizen, zaaltjes achter cafés en volkse amateurtheaterzalen.
De pers kreeg er lucht van en was laaiend enthousiast na het zien van de voorstelling. De Standaard: ‘Eén anekdote ver, en Deruwe had een deel van zijn publiek al aan het huilen van het lachen. In !CoopmanCampioen! is hij een soort fly on the wall. Deruwes timing en intonatie zitten nagenoeg de hele voorstelling goed. En doordat hij alles zo karikaturaal opblaast, wordt die hele Coopman-saga herleid tot wat ze in wezen is: een absurde speling van het lot, een dijenkletser.’ NRC: ‘Deruwe schildert een levendig tableau van Coopmans biotoop: familieleden komen voorbij, vrienden, tegenstanders. Hilarisch is zijn vertolking van de astmatische ‘Charel’ de Jager, de gewiekste manager van de bokser.’